کد مطلب:214958 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:241
تربیت از تولد تا مرگ
امام (ع) هنگام تولد فرزندش رضا (ع) كلمات زیبای اذان و اقامه را در گوشش زمزمه فرمود و روان نورسیده خود را با آوای توحید صفا بخشید. نجمه مادر حضرت رضا (ع) می گوید: هنگامی كه وضع حمل كردم پسرم [علی بن موسی] دستهایش را بر زمین قرار داده، سر را سمت آسمان بلند كرد و لبهایش را حركت داد، گویا سخن می گفت. پدرش موسی بن جعفر (ع) بر من وارد شد و فرمود: ای نجمه، كرامت پروردگارت گوارایت باد. آنگاه نوزاد را، كه در لباس سفید پیچیده بودم، به حضرت دادم.
امام (ع) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت؛ آب فرات خواست، كامش را با آب فرات آشنا ساخت؛ سپس او را به من داد و فرمود: بگیرش كه بقیه الله در روی زمین است. [1] حضرت حتی در لحظات پایانی عمرش نیز به تربیت فرزندانش می اندیشید. آن بزرگوار در وصیت نامه اش نكات تربیتی مهمی به یادگار نهاده، می فرماید:... درباره صدقات و اموال و فرزندان وصیت می كنم ابراهیم و عباس و اسماعیل و ام احمد و علی را، بویژه در امر زنان؛ و پسرم علی (ع) در امر آنها مختار است نه پسران دیگرم. همچنین در صدقه و ثلث پدرم و درباره اهل بیتم او اختیار دارد... من دارای اموالی هستم كه صدقه قرار داده ام؛ فرزندم علی بدان آگاه و راست گفتار است و باید بدین وصیت عمل كند. و اگر از برخی از فرزندانم به عنوان وصی نام بردم، برای احترامشان بوده تا در اجرای وصیت شركت كنند.
فرزندان و همسرانم هر یك در همان خانه ای كه هستند، اقامت و با مقداری ثابت از صدقات معین زندگی كنند...
هیچ یك از فرزندانم حق شوهردادن دخترانم را ندارند، مگر به فرمان رضا (ع).
اگر رضا ناخشنود بود و كسی بدین كار اقدام كرد، با خداوند و رسول و ولی اش مخالفت كرده، در مقام جنگ با حق برآمده است. اگر فرزندم رضا صلاح دانست، آنها را شوهر می دهد و اگر نخواست نگه می دارد. [2] .
امام (ع) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت؛ آب فرات خواست، كامش را با آب فرات آشنا ساخت؛ سپس او را به من داد و فرمود: بگیرش كه بقیه الله در روی زمین است. [1] حضرت حتی در لحظات پایانی عمرش نیز به تربیت فرزندانش می اندیشید. آن بزرگوار در وصیت نامه اش نكات تربیتی مهمی به یادگار نهاده، می فرماید:... درباره صدقات و اموال و فرزندان وصیت می كنم ابراهیم و عباس و اسماعیل و ام احمد و علی را، بویژه در امر زنان؛ و پسرم علی (ع) در امر آنها مختار است نه پسران دیگرم. همچنین در صدقه و ثلث پدرم و درباره اهل بیتم او اختیار دارد... من دارای اموالی هستم كه صدقه قرار داده ام؛ فرزندم علی بدان آگاه و راست گفتار است و باید بدین وصیت عمل كند. و اگر از برخی از فرزندانم به عنوان وصی نام بردم، برای احترامشان بوده تا در اجرای وصیت شركت كنند.
فرزندان و همسرانم هر یك در همان خانه ای كه هستند، اقامت و با مقداری ثابت از صدقات معین زندگی كنند...
هیچ یك از فرزندانم حق شوهردادن دخترانم را ندارند، مگر به فرمان رضا (ع).
اگر رضا ناخشنود بود و كسی بدین كار اقدام كرد، با خداوند و رسول و ولی اش مخالفت كرده، در مقام جنگ با حق برآمده است. اگر فرزندم رضا صلاح دانست، آنها را شوهر می دهد و اگر نخواست نگه می دارد. [2] .
[1] عيون اخبار الرضا، ص 17-16.
[2] بحار، ج 48، ص 276 -280.